Testing testing, one two

3D leeuwen, kunst in het hotel

We hadden gelezen dat het in Rwanda eigenlijk altijd zo’n beetje hetzelfde weer is. Het was nu droog en zonnig, lekker! Eerst naar het ontbijtbuffet, toast met scrambled eggs, en mini broodjes.

Om tien uur met Bosco op pad om een Coronatest te laten doen. Hij vroeg of we wilde lopen of rijden. Nadat we voor lopen hadden gekozen, koos hij alsnog voor rijden :)

We reden naar een ziekenhuis dichtbij, het Dr. Kanimba Hostpital. Ook daar werd een spiegel onder de auto doorgehaald door een beveiligingsmedewerker, en moesten we door een beveiligingscontrole om naar binnen te mogen.

Vervolgens naar een ruimte welke een combinatie leek van wachtkamer en administratiekantoor. Het werkte hier net als vroeger bij de kapper. Zelf kijken wie er al zaten toen je binnenkwam, zodat je wist wanneer je aan de beurt was. “Wie dan?”. Niet iedereen hield zich daaraan, dus het duurde even. De vrouw met het kleine kind liet eenieder gemoedelijk voor gaan.

De ruimte waar getest werd was nog niet open. De test was hetzelfde als een thuistest. Na de test dus even een kwartiertje wachten op de uitslag. Die zou in een ander vertrek per SMS worden verstuurd, maar dat wilde niet direct. Later kregen we alsnog vier sms’jes in twee talen. Al met al hebben we een kleine anderhalf uur gedaan over deze ‘sneltest’.

We hadden cash nodig, Rwandese francs hebben leek handig. Dus met Bosco naar de geldautomaat. We kamen uit bij een winkelcentrum met afgesloten parkeer plaats. Er was beveiliging bij ingang van de parkeerplaats en in het overdekte deel van het winkelcentrum. We hebben 150000 RWF gehaald, grof omgerekend een zo’n 150 euro. De hoogte van de stapel die de geldautomaat uitgaf viel mee. 

Bosco had ondertussen een koffietentje uitgezocht op de eerste verdieping. Daar het hele reisplan doorgesproken. Hij legde uit wat de bedoeling was, en dat hij flexibel was en wij de baas waren. Hij zou doen wat ons blij maakt.

Na de koffie afgesproken om die dag verder geen gezamenlijke activiteit te doen. Wij hadden niet de behoefte om Kigali verder te verkennen die dag, dus terug naar het hotel. Met Bosco was afgesproken dat we de volgende dag om 9 uur ’s morgens zouden gaan rijden richting Akagera National Park, zodat we er rond lunchtijd aan zouden komen. Die lunch moesten we nog wel even bestellen. Er zou een website zijn waar we het menu konden bekijken, en een bestelling konden doen, aldus Bosco. Die website was echter niet te vinden. Mailen via Hotmail was een uitdaging. Maar via mailwisseling op de laptop was het uiteindelijk gelukt.  De lunchkaart zag er goed uit. Na het lunchbuffet neergestreken bij het zwembad om te lezen en te bloggen, en Joska heeft nog even het koude water getrotseerd.

Eind van de middag tijd voor de borrel. Er waren ontzetten veel roofvogels te zien rondom het hotel. Er werd een soort klein podium opgebouwd. Zou het karaoke avond zijn? Tijdens het eten werd duidelijk dat er een tweemansformatie muziek kwam maken.

Lekker borreltje, teveel gegeten, het was een relaxte avond.